WIDEO 2. Anatomia I biomechanika

CZĘŚĆ PIERWSZA – POZIOM PODSTAWOWY

Osobę stojącą w pozycji anatomicznej można opisać poprzez główne płaszczyzny: płaszczyznę strzałkową, płaszczyznę czołową i płaszczyznę poprzeczną. W płaszczyźnie strzałkowej wykonywane są ruchy zgięcia-wyprostu, zgięcia grzbietowego i podeszwowego. W płaszczyźnie czołowej wykonywane są ruchy odwodzenia-przywodzenia, zgięcia bocznego, odchylenia łokciowo-promieniowego, inwersji i ewersji. W płaszczyźnie poprzecznej wykonywane są ruchy rotacji wewnętrznej i zewnętrznej oraz rotacji wokół osi pionowej.

Właściwe wyobrażenie sobie tych płaszczyzn jest ważne dla zrozumienia ruchów kręgosłupa. W odcinku szyjnym, piersiowym i lędźwiowym kręgosłupa wykonywane są zgięcie-wyprost w płaszczyźnie strzałkowej, zgięcie boczne w płaszczyźnie czołowej i rotacja osiowa w płaszczyźnie poprzecznej.

Badając ruchy stawów w naszym ciele, napotykamy trzy podstawowe ruchy artrokinetyczne: toczenie, ślizg i obrót. Oprócz tych ruchów, siły lub obciążenia mogą prowadzić do rozciągania, ściskania, zginania, ścinania, skręcania i połączonych obciążeń w układzie mięśniowo-szkieletowym. Należy zauważyć, że w kręgosłupie zachodzą również ruchy osteokinetyczne (ruch powierzchni stawowych względem siebie).

Analizując mechanikę ruchów kręgosłupa i mięśnie odpowiedzialne za utrzymanie pozycji pionowej oraz ich wzajemne interakcje, należy wyróżnić mięśnie klatki piersiowej i grzbietu, tzn. mięśnie centrum („core”) i mięśnie stabilizujące. Mięśnie te pracują w trzech rodzajach skurczów: izometrycznym, koncentrycznym i ekscentrycznym, zapewniając wykonanie prawidłowych ruchów w poszczególnych stawach. Poprawna funkcja i interakcja mięśni umożliwia płynny ruch i zachowanie prawidłowej postawy ciała.