Komentarze dotyczące ergonomii pracy fizjoterapeuty oraz sugestie dotyczące współpracy z innymi członkami zespołu terapeutycznego i osobami z bliskiego otoczenia pacjenta (rodzina, przyjaciele)

Współpraca z psychiatrami/psychologami  
Fizjoterapeuci przyjmują na terapię psychomotoryczną wielu pacjentów, którzy nie widzą związku między swoimi problemami fizycznymi a emocjonalnymi/społecznym. Celem terapii psychomotorycznej jest zapewnienie pacjentowi lepszego kontaktu ze swoim życiem emocjonalnym. Kiedy zachodzą pozytywne zmiany w ciele i oddech jest uregulowany, pacjentowi łatwiej odczytać własne uczucia.      
Jeśli konflikty i negatywne emocje zaczną stawać się znacznym problemem lub terapia utknie w martwym punkcie, należy rozważyć skierowanie pacjenta do psychoterapeuty. 
Zazwyczaj terapia psychomotoryczna i psychoterapia są stosowane łącznie. Terapia psychomotoryczna, uzupełniona przez psychoterapia jest najbardziej skuteczna.      
Jeśli pacjent jest mocno obciążony problemami emocjonalnymi, być może sama psychoterapia okaże się wystarczająca na jakiś czas. Rzadko wskazane jest całkowite zaprzestanie terapii psychomotorycznej. Zazwyczaj pomaga ona pacjentowi powrócić do równowagi, innymi słowy, stanąć na własnych nogach, aby łatwiej stawić czoło codzienności.
W przypadku kryzysów emocjonalnych stosowanie leków uspokajających i przeciwdepresyjnych może być przydatne przez ograniczony czas.