Aspekt międzykulturowy

Pacjent ma prawo opieki medycznej z uwzględnieniem szacunku dla prezentowanych przez niego postaw zasad, wartości i zwyczajów. Dotyczy to także przekonań związanych z wyznawaną religią. Wywiad przed badaniem jest dobrym momentem na ustalenie z pacjentem planu działania diagnostyczno-terapeutycznymi. Pacjent powinien zostać poinformowany o celu zaplanowanego zabiegu, sposobie przygotowania się do niego oraz mieć możliwość zadania pytań. Jeśli pacjent nie akceptuje ze względów religijnych zaplanowanego leczenia, dobrą praktyką jest podkreślenie, że akceptujemy jego światopogląd. W trakcie rozmowy korzystne jest określenie, czy problemem jest całą procedura, czy tylko jej element. Powinniśmy przedstawić pacjentowi alternatywne możliwość. Czasami może być to tylko modyfikacja procedury lub inne formy leczenia. Ważne, aby przy tym powiedzieć, jakie są konsekwencje zmiany planu diagnostyczno-leczniczego np. niższa skuteczność leczenia, bardziej ogólne wyniki, czy dłuższa czasochłonność procedury. Istotne, aby pacjent świadomie zdecydował o planowanym leczeniem, znając konsekwencje podjętych działań.

Jednym z przykładów wpływu przekonań religijnych na proces rehabilitacji, może być nieakceptowanie przebywanie w trakcie badań w bieliźnie, stroju kąpielowym przez siostry zakonne. Warto przy tym zwrócić uwagę, sytuacja to może być różnie kształtować się od zakonu, do którego należy siostra, oraz od indywidulanych przekonań danej siostry. Dlatego tak ważna jest rozmowa z każdym pacjentem i ustalenie akceptowanego planu leczenia.

Przydatne rozwiązania:

• Zdarzają się też siostry zakonne, dla których problemem nie jest samo zdjęcie habitu, ale reakcja społeczna na ten fakt, dlatego  preferują przychodzenie już do kliniki cywilnych (innych niż habit ubraniach) ubraniach.
• Jeśli siostra nie chce zdjąć habitu a planujemy ćwiczenia kończyn dolnych, a można zaproponować założeni spodni treningowych, co pozwoli na bardziej swobodne ćwiczenia bez ich odsłaniania.
• Jeśli siostra nie akceptuje zdjęcia habitu lub welony, a trudnią on fizjoterapie ( np. plastikowy element welonu utrudnia neutralne ułożenie głowy w otworze kozetki, można zapytać czy jest możliwość, aby siostra w trakcie świadczeń medycznych korzystała ze stroju misyjnego, jest on bardziej komfortowy w używaniu)
• Cześć sióstr akceptuje zdjęcie habitu przy ograniczeniu liczbie osób ( np. indywidulane kąpiele lub ćwiczenia, zabiegi w oddzielnych pomieszczeniach lub terapia wykonywana tylko przez fizjoterapeutki).