Cel dotyczący doskonalenia analizy i terapii ruchu

Zdolność do pełnego kontrolowania ruchów naszego ciała ma kluczowe znaczenie zarówno dla rozwoju motorycznego, jak i poznawczego, pozwalając nam osiągnąć umiejętności, których używamy i które rozwijamy przez całe życie.

Umiejętności koordynacyjne obejmują odpowiednią mobilizację naszych uwarunkowanych umiejętności w danej sytuacji zadaniowej. Umożliwiają one precyzyjne, płynne, rytmiczne, harmonijne i estetyczne wykonywanie ruchów. Ponadto umiejętności koordynacyjne pozwalają nam dostosowywać się do ciągle zmieniającego się środowiska oraz w pełni wykonywać zaplanowane działania.

Badania wykazały, że zdolności koordynacyjne wymagają stałej regulacji i kontroli układu nerwowego. Układ nerwowy jest rozwinięty w 25-30% po urodzeniu i osiąga 75-80% w wieku 8-9 lat. Spośród wszystkich układów i narządów, układ nerwowy dojrzewa najwcześniej, osiągając 100% swojego pełnego potencjału. Najbardziej wrażliwym okresem dla rozwoju umiejętności koordynacyjnych jest czas od 0 do 14 roku życia. Po tym okresie potencjał rozwojowy spada. Poziom rozwoju osiągnięty w tym okresie determinuje maksymalny potencjał wszystkich umiejętności koordynacyjnych, które można osiągnąć w późniejszym życiu.

Koordynacja we wczesnym dzieciństwie odnosi się do umiejętności motorycznych dziecka, w tym chodzenia, biegania i skakania oraz wykonywania tych czynności bez żadnych zakłóceń.

Charakterystyka skoordynowanego ruchu obejmuje odpowiednią prędkość, odległość, kierunek, czas i napięcie mięśni.

Odpowiednia dla wieku równowaga ciała i koordynacja ruchowa pozwala dzieciom odnosić sukcesy w sporcie, umożliwiając wykonywanie złożonych umiejętności ruchowych np. granie w piłkę. Dodatkowo prawidłowo ukształtowane zdolności koordynacyjne i równowaga, poprzez odpowiednie do sytuacji uruchamianie reakcji posturalnych, wpływają na zmniejszenie ryzyka kontuzji. Co więcej, dobra koordynacja sprzyja późniejszym sukcesom w działaniach związanych z zadaniami ruchowymi. Pewność siebie i dobrze skoordynowane umiejętności związane z motoryką dużą są niezbędne dla rozwoju umiejętności motoryki małej dzieci.

Ze względu na korzystne warunki psychologiczne w okresie przedszkolnym i wczesnego dzieciństwa, okres ten jest uważany za najbardziej wrażliwy na rozwój umiejętności równowagi.

Osoby o skoordynowanych ruchach są często postrzegane jako uzdolnione w sporcie, świadome swojego ciała w przestrzeni, bardziej zręczne, zwinne i mniej podatne na upadki. I odwrotnie, dzieci z nieskoordynowanymi ruchami mogą wydawać się niezdarne i nieporadne.

Braki w podstawowych umiejętnościach motorycznych mogą utrudniać dzieciom udział w grach i zajęciach sportowych. Może to prowadzić do negatywnych doświadczeń, które ostatecznie spowodują, że będą one całkowicie unikać takich aktywności. A to z kolei może mieć długoterminowy wpływ na zdrowie układu sercowo-naczyniowego, powodując częstsze występowanie nadwagi lub otyłości, chorób układu krążenia i gorszego ogólnego stanu zdrowia w porównaniu z rówieśnikami.

Dlatego też, biorąc pod uwagę, że wczesne dzieciństwo oferuje najlepsze możliwości rozwoju motorycznego, niewystarczające doświadczenia motoryczne mogą niekorzystnie wpływać na rozwój dziecka jak również rozwój w późniejszym życiu.

Celem tej lekcji jest nauczenie się, jak oceniać umiejętności koordynacyjne dzieci w wieku przedszkolnym za pomocą prostych testów. Dzięki temu możemy zidentyfikować dzieci, u których występują deficyty i wspomóc rozwój ich umiejętności, aby ograniczyć w przyszłości negatywne skutki obserwowanych deficytów.