Materiały dodatkowe

Korygowanie nieprawidłowego ustawienia kręgosłupa (postawa kifotyczna)

U większości ludzi można zaobserwować nieprawidłowości postawy ciała, dotyczy to również nastolatków. Ponieważ okres dojrzewania jest okresem intensywnego rozwoju, ważne jest, aby zadbać o to, żeby dorastać zdrowo zarówno fizycznie, jak i psychicznie.

Warunki wstępne

Przede wszystkim ważne jest, aby dokonać oceny ustawienia kręgosłupa nastolatka:

– wzrokowa ocena postawy ciała (pierwsze wrażenie);

– szczegółowa ocena postawy (widok z tyłu, z przodu i z boku) ;

– ograniczenie elastyczności mięśni piersiowych, biodrowo-lędźwiowych, kulszowo-goleniowych, mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego, mięśni łopatek;

– zakres ruchu w stawach kręgosłupa, stawie ramiennym, w obrębie miednicy i stawie biodrowym;

– siła mięśnia pośladkowego wielkiego, mięśni brzucha, kulszowo-goleniowych.

Krok I. Cofanie podbródka (retrakcja głowy) – izometryczne ćwiczenia mięśni szyi

Neck core

Siła mięśni szyi jest często pomijana w ocenie postawy. Odpowiednia siła tych mięśni odgrywa kluczową rolę w zapobieganiu bólom szyi, zapobieganiu urazom i prawidłowemu ustawieniu głowy. Podobnie jak w przypadku każdej innej części ciała, w przypadku mięśni szyi zadaniem rehabilitacji jest ponowne wzmocnienie osłabionych mięśni, w tym przypadku za pomocą ćwiczeń zgięcia głowy i szyi (craniocervical flexion exercise CFE). Po ustawieniu głowy w retrakcji, należy wprowadzić izometryczne skurcze mięśni szyi dla stabilizacji.

Krok II. Pochylenie miednicy

Ćwiczenia pochylania miednicy w płaszczyźnie strzałkowej są zwykle stosowane w celu skorygowania ustawienia kręgosłupa lędźwiowego.

Pacjent leży tyłem z kolaniami zgiętymi pod kątem 60^o i stopami opartymi płasko na podłożu.

Następnie Pacjent stara się docisnąć dolną część pleców do podłoża podczas wydechu, odchylając miednicę do tyłu. Podczas wdechu pacjent rozluźnia dolną część pleców, kręgosłup lędźwiowy odsuwa się od podłoża a miednica pochyla ku przodowi. Pacjent stara się aktywować tylko odcinek lędźwiowy kręgosłupa.

Gdy Pacjent będzie w stanie utrzymać tyłopochylenie miednicy, powinien modyfikować ćwiczenie dodając kolejne ruchy. Dodanie ruchu zmusi mięśnie tułowia do cięższej pracy w celu stabilizacji (np. pierwszym utrudnieniem może być utrzymanie tyłopochylenia miednicy naprzemiennie zginając i prostujac nogi (imitacja marszu), a kolejnym utrzymanie tyłopochylenia miednicy z ruchem obu kolan równocześnie).

Krok III. Ćwiczenie w pozycji klęku podpartego

Po osiągnięciu prawidłowego ułożenia kręgosłupa w pozycji klęku podpartego, należy stopniowo zwiększać trudność ćwiczenia przez dodawanie ruchów ramion i nóg.

Krok IV. Ćwiczenia z piłką szwajcarską

Ćwiczenia wykonywane na piłce szwajcarskiej są końcowym etapem reedukacji postawy ciała i mają na celu zapewnienie kontroli postawy, stabilności kręgosłupa i wprowadzenie większej dynamiki do terapii postawy u nastolatków.