Streszczenie
Celem oceny jest zawsze podjęcie decyzji, czy mamy środki i możliwości, aby poprowadzić terapię pacjentów, którzy do nas przychodzą. Można tego dokonać za pomocą wywiadu, badania palpacyjnego oraz, jeśli to uzasadnione, badania klinicznego. Bardzo pomocne mogą być testy funkcjonalne. Objawy występujące w okolicy kompleksu barkowego są często związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem obręczy barkowej lub nieprawidłowościami w odcinku szyjnym i/lub piersiowym kręgosłupa. Do fizjoterapeuty należy decyzja, który z wielu testów zastosować (w przypadku wyniku pozytywnego, należy potwierdzić kolejnymi badaniami z podobnego zakresu). Warto wykluczyć lub zidentyfikować obszar problemowy i od niego zacząć. Często nie jest to jednak łatwe, ponieważ nie ma jednoznacznych, jasnych przesłanek. Należy pamiętać, że dobór testów nigdy nie powinien skupiać się na pojedynczej strukturze, potrzebny jest szeroki zakres badania, aby uzyskać wiarygodny wynik. Podsumowując, spójrzmy teraz jeszcze raz, na co zwrócić uwagę w procesie decyzyjnym podczas badania osoby z objawami w obrębie barku.
1. Zapytaj o obecne dolegliwości, zapytaj o dodatkowe problemy, które mogą wymagać zaangażowania innych specjalistów;
2. Zbadaj i wypalpuj obszar obręczy kończyny górnej i odcinka szyjno-piersiowego kręgosłupa szukając nieprawidłowości. Spróbuj zidentyfikować wszelkie odchylenia lub asymetrię części ciała w stosunku do punktów odniesienia. Możesz także skorzystać z aplikacji omówionej powyżej;
3. Zmierz zakres ruchu metodami konwencjonalnymi (goniometr, inklinometr), a w przypadku niewielkich deficytów za pomocą testów funkcjonalnych, w trakcie ich wykonywania (np. bolesny łuk);
4. Przeprowadź badanie siły mięśni metodami konwencjonalnymi np.: ocena siły mięśnimetodą Lovetta lub testy British Medical Research Council (MRC) dostarczające informacji na temat siły mięśni. np.: dynamiczny test stabilności rotatora;
5. Następnie, w oparciu o zebrane wyniki (informacje, które słyszałeś, widziałeś, doświadczyłeś) przeprowadź dodatkowe badania, które uważasz za konieczne. Należy pamiętać, że na podstawie pojedynczego testu nie można postawić rozpoznania (zbyt mała specyficzność), ale biorąc pod uwagę korelacje między wieloma testami, zyskujemy bardzo dobrą podstawę do postawienia diagnozy funkcjonalnej;
6. Na koniec należy pamiętać, aby wziąć pod uwagę interakcje pomiędzy poszczególnymi segmentami narządu ruchu. W tym celu badanie obręczy barkowej, ale też odcinka szyjnego i piersiowego powinno stanowić całość badania kompleksu barkowego. W dłuższej perspektywie rezultaty leczenia można utrzymać jedynie wtedy, gdy u pacjenta przywrócone zostaną wysokiej jakości ruchy, oparte na dobrej postawie i stabilności dynamicznej. Ta ostatnia obejmuje stabilność zapewnianą przez mięśnie zarówno w ruchach w otwartym i zamkniętym łańcuchu kinematycznym.


Leave a Reply
Want to join the discussion?Feel free to contribute!